Over tafelmanieren en andere zaken

herwaardering van Papecruyt

Papecruyt is aan een opmars bezig. De officiële naam van deze plant is taraxacum officinale, ook bekend als Paardenbloem. Het Latijnse woord officinale duidt er al op. De plant is door de aanwezigheid van verschillende werkzame stoffen officieel erkend als helende plant die medicinaal kan worden ingezet. Ook bevat Papecruyt sporenelementen van belangrijke mineralen en vitamines.

Al in de Middeleeuwen werd Papecruyt, zo werd de Paardenbloem toen genoemd, medicinaal gebruikt. Maar de plant werd óók gegeten. Het is te beschouwen als een vergeten groente. De hele plant is eetbaar. En daarbij zijn blad en wortel eetlustopwekkend. Van Papecruyt kan men ook een honingachtige siroop maken en een jam.

Papecruyt is onmisbaar in de natuur. De plant heeft namelijk grote waarde voor de biodiversiteit. Het is een zeer belangrijke voedselplant voor insecten in de maanden maart tot in mei en september tot in november. Papecruyt is de enige inheemse plant die door meer dan honderd soorten wilde bijen wordt bezocht.

Vermeldenswaardig is dat de plant een symbool is voor gematigdheid. Maar Papecruyt is ook te beschouwen als een symbool van de kosmos. De plant verwoordt als het ware dat alles in de kosmos met elkaar verbonden is. De bloem van Papecruyt vertegenwoordigt de Zon en de pluizenbol representeert de Volle Maan. En weet u hoe men de pluizenbol van Papecruyt ook wel eens noemt? Brievenbesteller, omdat het vruchtpluis in de wind de zaden meevoert als ware het briefjes die worden besteld.

Vanwege al de kwaliteiten van Papecruyt heeft de plant inmiddels een eigen internationale dag gekregen: 30 april. Dat is welverdiend.

vore ene maeltijt met smakelijcheit!

AFBEELDING

1. Een afbeelding van de Paardenbloem, Cruijdeboeck van Rembert Dodoens, herbarijs uit 1554, graafschap Vlaanderen, ingekleurd exemplaar,
Het Rijk